Wydawnictwa
Magda Piskorczyk to jedna z najważniejszych polskich artystek, nie tylko bluesa. Billy Gibson ma na swoim koncie Blues Award, jako harmonijkarz. Razem zjechali Polskę, Czechy i Niemcy, ale koncert zarejestrowali w Tarnobrzegu na festiwalu Satyrblues. Kto nie miał okazji dotrzeć na koniec świata, teraz ma szansę usłyszeć ich na płycie Afro Groove. A płyta poleci nawet do Japonii.
Jazzman Wynton Marsalis & Eric Clapton, czyli Mr. Slowhand i najbardziej znany Europejczyk grający bluesa razem. Spotkali się w kwietniu w Lincoln Centem i takie spotkanie wydano jako Wynton Marsalis & Eric Clapton: Play the Blues: Live From Jazz At Lincoln Center.
To miała być najgorętsza płyta jesieni. I Beth Hart i Joe Bonamassa koncertowali w Polsce i wiemy, na co ich stać. Czy razem są lepsi? Przezornie wybrali do nagrania covery, ale czy takim krokiem zdobędą masową publiczność?
Duke Robillard, wielokrotny zdobywca tytułu najlepszego bluesowego gitarzysty, ceniony przez samego B.B. Kinga nagrał płytę będącą hołdem dla amerykańskiej muzyki z szaf grających z lat 50. XX wieku. To w nich rozbrzmiewały wydawane przez niewielkie firmy pierwsze, surowe jeszcze, hity rodzącego się rhythm and bluesa.
Leslie West, legendarny gitarzysta zespołu Mountain, powraca z krążkiem Unusual Suspects. Zanim płyta wyszła, choremu na cukrzycę Westowi amputowano nogę. Ale teraz jest dumny z płyty na której grają Steve Lukather, Billy Gibbons, Slash, Zakk Wylde i Joe Bonamassa.
Eric Sardinas przez wielu fanów uważany jest za gitarzystę zupełnie wyjątkowego. Dowód swoje klasy dał w 2009 roku na Rawa Blues Festival. Szósta studyjna płyta Sticks & Stones nie przynosi hitów, ale az kipi energią tak dobrze znaną z występów na żywo.
Mud Morganfield, czyli Larry Williams idzie w ślady slawnego ojca - samego Muddy Watersa. Śpiewa silnym głosem, a w jego ekipie sa starzy wyjadacze chicagowskiego bluesa, a na harmonijce gra Harmonica Hinds.
C.J. Chenier to syn sławnego króla zydeco Cliftona Cheniera. Jego najnowszą płytę - Can't Sit Down - wydała World Village, oddział nie mniej sławnej wytwórni Harmonia Mundi.
Tad Robinson dorastał w Nowym Jorku słuchając czarnej muzyki z wytwórni Motown i Stax. Nauczył się grać na harmonijce i wchłonął tradycję gospel, soul, blues, folk i rock. W 2010 roku ukazał się krążek Back In Style.
Alvon Johnson to założyciel sławnych The Coasters, ale też gitarzysta roku 2005. Muzyk wciąż tryska młodzieńczą energią i z równą pasją wykonuje własne utwory, jak i covery. I jak sam śpiewa w piosence „Tater” – satisfaction guaranteed.
Susan Tedeschi i Derek Trucks to prawdziwe artystyczne, bluesowe małżeństwo. Obydwoje są gitarzystami i właściwie nic dziwnego, że ta płyta powstała. Z towarzyszeniem wieloosobowej trupy nagrali Revelator.
Więcej...
Krissy Matthews urodził się 25 maja 1992 roku. Od ósmego roku życia uczy się grać na gitarze elektrycznej, już w 2004 w ojczystej Norwegii pzez dwa wieczory grał na scenie z Bluesbreakers Johna Mayalla. Później wyjechał do Wielkiej Brytanii i zaczął z większym lub mniejszym powodzeniem nagrywać. W niektórych sklepach wciąż można znaleźć jego płytę Allen in Reverse z 2009 roku.
Ana Popovic była największą gwiazdą Suwałki Blues Festival 2011. Swój koncert rozpoczęła od "Slideshow" z zapowiadanego na połowę sierpnia krążka Unconditional. I już wtedy było wiadomo, że na tę płytę warto czekać.
Trio Moreland & Arbuckle potrząsnęli Polską w 2011 roku. 23 sierpnia ukazała się ich nowa płyta. Każdy, kto widział koncert - nie będzie się wahał ani chwili. A takich osób jest w całej Europie i USA sporo.
Kenny Wayne Shepherd ciągle uważany jest za gitarzyste młodego pokolenia. Tymczasem na przełomie lipca i sierpnia 2011 roku wydał już szósty krążek. How I Go potwierdza klasę i talent muzyka do uczciwego, gitarowego blues rocka.
Kenny Neal to artysta dobrze urodzony. Ojciec – Raful był wokalistą i harmonijkarzem bluesowym, w którego zespole grał Buddy Guy. Poprzedni album „Let Life Flow” został obsypany nagrodami, a tytułowy utwór otrzymał Blues Music Award.
Zespół Nocna Zmiana Bluesa – działalność, repertuar, rezonans społeczny - to tytuł pracy licencjackiej Dariusza Topolskiego napisanej w 2011 roku w Katedrze Muzykologii Wydziału Historycznego UAM. Publikujemy obszerne fragmenty historii zespołu z obszerną analizą tekstów grupy.
Terry Evans to znakomity wokalista, który zaczynał od kościelnego chóru w Mississippi. Już w latach 60. XX wieku śpiewał w grupie wokalnej, póxniej chwycił za gitarę i zaczął komponować. Przez wiele lat pracował jako wokalista sesyjny z takimi sławami jak: John Fogarty, Ry Cooder, Joan Armatrading, John Lee Hooker, Boz Scaggs. Wreszcie zaczął nagrywac płyty pod własnym nazwiskiem. O sobie mówi - frontman, nie wokalista.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)