-Na początku tego projektu, (bo były też inne próby z innymi muzykami) byłam ja z moimi piosenkami i Leszek Winder, dzięki któremu utrzymywałam kontakt ze sceną - wyznaje Elżbieta Mielczarek po latach milczenia. W 1983 roku wyszła płyta Blues Koncert z wielkim przebojem "Poczekalnia PKP", a potem na wiele lat artystka znikła ze sceny i wyjechała z Polski. Od kilkunastu miesięcy wróciła z koncertami z różnymi składami muzyków, wreszcie zdecydowała się wejść do studia. Ale to nie było chyba takie proste.
- Graliśmy we trójkę klubowe koncerty z Mirkiem Rzepą, potem dołączył do nas Darek Ziółek na basie - wspomina Mielczarek . - Gdyby nie Leszek stałabym się może kimś, kto gra i pisze muzykę po to, żeby umieszczać ją na MySpace. Dzięki Leszkowi pakowałam gitarę do pokrowca i wsiadałam w pociąg.
W końcu udało się doprowadzić do nagrania materiału na płytę.
- Wybraliśmy na nagrania studio MAQ w Wojkowicach i był to bardzo dobry wybór - mówi Mielczarek. - To piękne studio z niezwykle miłymi ludźmi, którzy niezawodnie wspierali nas we wszystkim. 15 listopada o 10 rano zaczęliśmy nagrania, skończyliśmy 21-ego w południe. Dwa dni nie było wody, na koniec zabrakło prądu... 18-ego były moje urodziny... było super. Oby wszyscy mogli przeżywać takie chwile, w których nie trzeba nic więcej - kończy swoją opowieść artystka.
Elżbieta Mielczarek najbardziej znana jest z takich kompozycji jak "Poczekalnia PKP" (Django Reinhardt) oraz "Hotel Grand". Artystka już jako dziesięciolatka rozpoczęła naukę gry na fortepianie, a wkrótce potem sięgnęła po gitarę, wtedy też narodziły się pierwsze muzyczne fascynacje muzyką jazzową, rythm&bluesem oraz rock'n'rollem.
Jeszcze w liceum Mielczarek zaczęła występować w łódzkim studenckim klubie "Siódemki" i założyła swój pierwszy zespół. Po przeprowadzce do Warszawy artystka grała z ulicznymi kapelami amerykańskiego blue grassa, ale wkrótce odkryła, że jej powołaniem jest muzyka bluesowa.
Po sukcesie "Poczekalni PKP" artystka z swoim zespołem przez dwa lata intensywnie koncertowała po całej Polsce, co zaowocowało płytą "Blues Koncert" (1983).
W poszukiwaniu dalszej drogi rozwoju życiowego wokalistka postanowiła zrobić sobie przerwę w graniu, w 1987 roku spotkała buddyjskiego lamę, czego efektem było przejście na buddyzm i w kolejnym roku wyjechała z kraju.
W Niemczech Mielczarek skoncentrowała się na nauce chińskiej medycyny (aktualnie prowadzi prywatną praktykę).
W 2003 roku artystka przyjechała na dłużej do Polski i powróciła do muzykowania. Mielczarek współpracowała w tym okresie z m.in. z Piotrem Rucińskim w ramach projektu Ela sings The Blues oraz działała w projekcie E.M.- Tronic, natomiast w Niemczech występowała pod pseudonimem Estiny.
